[ Kistanje danas ] [ Nađeno na internetu ] [ Važni telefoni ] [ Foto galerija ]

27.01.2008.g. Sveti Sava u Kistanjama...

Dom kulture je bio premali da primi Kistanjce i Bukovčance koji su u velikom broju došli da bi prisustvovali obilježavanju Svetog Save u Kistanjama. Nakon što su paroh Kistanjski otac Milorad Đekanović i otac Milorad Đurđević osvještali slavski kolač, okupljenim Kistanjcima i Bukovčancima se prigodnim govorom obratio saborski zastupnik R. Gajica, okupljena djeca su dobila svoje darove, a onda su okupljeni pogledali kako je izgledalo davno gostovanje KUD-a Bukovica u Sava Centru u Beogradu. Prikazan je film: "Bukovački šareni karavan 1990 u Sava centru", nakon čega su svi uživali u pjesmi Jove Gardijana i grupe iz Golubića. Orilo se Kistanjama ojkanje i groktanje kao nekad...

Uvećane fotografije su baš velike, tako da ćete moći lakše razaznavati ko je sve bio prisutan i kako je Svetosavsko okupljanje u Kistanjama vidio foto aparat...

Fotografije sa zakuske koja je usljedila nakon programa nemamo jer je Milan Trivić Kljujić ostavio fotoaparat, a mašio se prvoklasnog pršuta, sira i pečenja svih vrsta. O vinima bolje da ne govorimo, da ne budete ljubomorni na učesnike Kistanjskog Savindana. Veliki i srdačan pozdrav iz Kistanja...

Fotografije iz našeg Ćirila...

Ukratko o Svetom Savi...

Veliki srpski duhovnik i prosvjetitelj - Sveti Sava bio je najmlađi sin velikog župana Stefana Nemanje, a njegovo svjetovno ime je bilo Rastko. Ne zna se tačno godina njegovog rođenja, a obično se pominje 1169. ili 1174. (nekad i 1175). Rođen je u deževačkom kraju na planini Goliji. Kao mladić pobjegao je u Svetu Goru i zamonašio se i tada dobio monaško ime Sava. Posle nekoliko godina, njegov otac se odrekao prestolja i zamonašio se. Njih dvojica su zajedno sazidali manastir Hilandar na Svetoj Gori. Sveti Sava je izdejstvovao autokefalnost (samostalnost) Srpske pravoslavne crkve i postao njen prvi arhiepiskop 1219 . godine. Po povratku iz hodočašća u Jerusalim, prolazio je kroz Bugarsku. Tu je preminuo 14. januara 1236. i bio sahranjen u bugarskoj prestonici Trnovu. Njegov sinovac, srpski kralj Vladislav, inače zet bugarskog cara Asena, je poslije godinu dana prenjeo njegove mošti iz Trnova u manastir Mileševa. Mošti Svetog Save su bile u Mileševi, sve dok ih Sinan-paša nije odatle uzeo i odnjeo u Beograd i spalio ih na brdu Vračar 27. aprila 1594 . Poslje oslobođenja od Turaka, srpski narod i pravoslavna Crkva su odlučili da na tom mestu podignu hram posvećen Svetom Savi, u znak sjećanja i zahvalnosti za sve ono što je uradio za svoj narod i Crkvu. Mjesto spaljivanja, međutim, vjerovatno nije bilo na današnjem Vračaru, koji je tada bio daleko izvan zidina grada, već na brdu "Čupina umka" na mjestu između današnje crkve Svetog Marka i sportskog kompleksa, a koje se tada zvalo Vračar. Kao svetitelj praznuje se 27. januara, ili 14. januara po julijanskom kalendaru. Praznik Svetog Save - Savindan obilježava se kao školska slava u svim školama u Srbiji. Po narodnom predanju, prije spaljivanja moštiju, spašena je ruka Svetog Save i danas se nalazi u manastiru kod Pljevalja...